Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό, για όσα ζήσαμε τις αξέχαστες, για πολλούς, δεκαετίες του ’60 και ’70 και όχι μόνο...

Ένα οδοιπορικό, αφιερωμένο σε όλους όσους βρεθήκαμε και μοιραστήκαμε αυτά τα όμορφα χρόνια. Στους συναθλητές και συναθλήτριες, στους δασκάλους-προπονητές μας, στους εφόρους μας, σε όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν, από τα μέλη της διοίκησης του Συλλόγου, τους φίλους μας του Υγρού Στίβου, τις οικογένειές μας, μέχρι τους αγνούς φιλάθλους που κατέκλυζαν το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο του Ζαππείου, για να μας υποστηρίξουν. Ακόμα και σε εκείνους που δεν στάθηκαν όπως έπρεπε δίπλα μας, ενώ ήταν καθήκον τους να το πράξουν.

 

Ένα οδοιπορικό, αφιερωμένο στις σχέσεις και φιλίες που αναπτύξαμε μεταξύ μας, στις μεγάλες χαρές, αλλά και στις λύπες, στις προσπάθειες που καταβάλαμε για να ξεπεράσουμε τις οποιεσδήποτε δυσκολίες, στους στόχους που βάλαμε για να γίνουμε καλύτεροι, στον κόπο που καταβάλαμε για να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι και να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, στα γεμάτα αγωνία ξενύχτια μας πριν τους αγώνες, στις επιτυχίες και αποτυχίες μας, στα κύπελλα και μετάλλια που κερδίσαμε ή που δεν κατακτήσαμε ποτέ, στις απογοητεύσεις μας, στους πολύτιμους βαθμούς που χαρίσαμε στον Σύλλογό μας, στα γκολ που πετύχαμε, αλλά και στα γκολ που δεχθήκαμε, στα δίκαια και στα άδικα που συνέβησαν στον καθένα μας, στις μάχες που δώσαμε με τον αντίπαλο τόσο ατομικά όσο και ομαδικά, στις μάχες που δυστυχώς δώσαμε απέναντι στον ίδιο μας τον Σύλλογο για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, στις νίκες και στις ήττες μας, αλλά και στις ανέμελες στιγμές μας, στα ατέλειωτα πειράγματα και στις πλάκες μας.

 

Ένα οδοιπορικό, αφιερωμένο και στους αντιπάλους μας. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαμε, χωρίς εμάς δεν θα υπήρχαν. Είναι συγκινητικό το γεγονός ότι ύστερα από πάρα πολλά χρόνια κάποιοι έχουμε ξαναβρεθεί, όχι ως αντίπαλοι, αλλά περισσότερο σαν φίλοι και μοιραζόμαστε πραγματικές στιγμές μιας ιδιαίτερης σχέσης που έρχεται από τα παλιά, μακριά από την τότε αντιπαλότητα και τον ανταγωνισμό και που σήμερα την χαρακτηρίζει ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοεκτίμηση και η αλληλοαναγνώριση.

 

Ένα οδοιπορικό, αφιερωμένο σε όλους όσους έβαλαν το λιθαράκι τους, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο και με το Τριφύλλι στην καρδιά και την ψυχή, συνέβαλαν στην ίδρυση, υποστήριξη και επιτυχημένη πορεία των Τμημάτων του Υγρού Στίβου του Παναθηναϊκού.

 

Και τέλος, ένα οδοιπορικό ιδιαίτερα αφιερωμένο σε όλους όσους δεν είναι πια μαζί μας, συναθλητές, προπονητές, παράγοντες, φίλους και αντίπαλους που πάντα θα τιμάμε και θα θυμόμαστε.

 

Το οδοιπορικό αυτό, ήταν σκέψη μου εδώ και χρόνια, με θέμα να καταγραφεί η ιστορία του Παναθηναϊκού στον Υγρό Στίβο, ιδιαίτερα την χρυσή δεκαετία του ’60 και να κατατεθεί στην παναθηναϊκή οικογένεια και όχι μόνο.

Ήταν οι χρυσές μέρες της πορείας του Παναθηναϊκού στον Υγρό Στίβο που δυστυχώς δεν είχαν ανάλογη συνέχεια, χωρίς να ευθύνονται γι΄αυτό οι αθλητές του. Στόχος μου είναι να γίνει, όσο το δυνατόν, γνωστή η τότε επιτυχημένη πορεία, μήπως και υπάρξουν καλύτερες ημέρες για όλα τα τμήματα του Υγρού Στίβου στο άμεσο μέλλον.

Δυστυχώς, τα 52 χρόνια που πέρασαν μέχρι σήμερα (2020), από την κατάκτηση του τελευταίου πανελλήνιου τίτλου το 1968, ως αναμονή για την επίτευξη μιας ανάλογης επιτυχίας ή νίκης, είναι πάρα πολλά. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα. Πως είναι δυνατόν να μην είναι πρωταγωνιστής ο Παναθηναϊκός και στα δύο αθλήματα (Κολύμβηση και Υδατοσφαίριση); Πως είναι δυνατόν να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει και να κατακτήσει τίτλους και πρωταθλήματα; Πως είναι δυνατόν να τον προσπερνούν και να πρωταγωνιστούν νεο-ιδρυθέντες σύλλογοι που πριν χρόνια δεν υφίσταντο καν σε αγωνιστική δραστηριότητα ή να μονοπωλούν την πρωτοκαθεδρία οι μεγάλοι αντίπαλοί του εκείνης της εποχής;
 

Για το οδοιπορικό αυτό, που στόχο έχει να παρουσιαστούν οι πρωταγωνιστές της συγκεκριμένης περιόδου, ανέτρεξα και συνέλεξα στοιχεία από προσωπικά αρχεία, φωτογραφίες, σημειώσεις, αποτελέσματα, αποκόμματα αθλητικών και πολιτικών εφημερίδων, τεύχη της Ελληνικής Κολυμβητικής Ομοσπονδίας με την αγωνιστική δραστηριότητα της δεκαετίας του ’60, προσωπικά αρχεία συναθλητών, διάφορα κολυμβητικά περιοδικά, ειδικές εκδόσεις-αφιερώματα με την ετήσια αγωνιστική δραστηριότητα, εξαιρετικές ειδικές εκδόσεις διακεκριμένων ερευνητών-μελετητών της ιστορίας του Παναθηναϊκού.

​

Μαζί με τα στοιχεία της δεκαετίας του ’60 και ’70, θεώρησα απαραίτητο να συμπεριλάβω και κάποια αξιοσημείωτα θέματα που αφορούν στην πορεία του κάθε τμήματος του Υγρού Στίβου του Παναθηναϊκού, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, καθώς και για την δραστηριότητα ορισμένων κολυμβητών και υδατοσφαιριστών που πρωταγωνίστησαν νωρίτερα, στην δεκαετία του ’50 και οι οποίοι έβαλαν τα θεμέλια της ίδρυσης, αλλά και της μετέπειτα επιτυχημένης πορείας των τμημάτων.

 

Στην ιστοσελίδα θα προστίθενται, σε βάθος χρόνου, νέα θέματα που θα αξίζει να προβληθούν.

 

Παράλληλα με την ιστοσελίδα, λειτουργεί και σελίδα στο Facebook, με τίτλο «Παναθηναϊκές Ιστορίες Υγρού Στίβου», στην οποία θα προβάλλονται τμηματικά τα θέματα της ιστοσελίδας.

 

Ας ευχηθούμε ότι ίσως μια ημέρα ζήσουμε καλύτερες στιγμές για όλα τα Τμήματα Υγρού Στίβου του Παναθηναϊκού μας, έτσι ώστε το Τριφύλλι να διεκδικεί και πάλι νίκες και πρωταθλήματα.

 

Με Παναθηναϊκούς Χαιρετισμούς,

 

Πέτρος Πομόνης

πρώην κολυμβητής και υδατοσφαιριστής

Παναθηναϊκού Α.Ο. (1964-1981)