ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΓΚΟ, ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ
«Άιντε … άνθρωπε», αυτή ήταν η χαρακτηριστική φράση του προπονητή μας, Βίγκο Τσβιέτκοβιτς (Vigo Cvjetkovic, 1911-1983) όταν απευθυνόταν σε κάποιον, με τα ιδιαίτερα Ελληνο-Γιουγκοσλαβικά του. Του δασκάλου-προπονητή που μας έμαθε να κολυμπάμε και να παίζουμε πόλο.
Γεννήθηκε στο Dubrovnik της Κροατίας στις 12/2/1911 και αναπαύθηκε εκεί, στις 9/9/1983. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης της τότε Γιουγκοσλαβίας. Έλαβε μέρος με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, στην Ολυμπιάδα του Βερολίνου, το 1936.
Στο Παναθηναϊκό ανέλαβε καθήκοντα προπονητή κολύμβησης το 1962, μετά την θητεία του στον Ν.Ο Πατρών και παρέμεινε μέχρι το 1970.
Πολύ καλός γνώστης των μυστικών της κολύμβησης και υδατοσφαίρισης εκείνης της εποχής. Κάτω από τις οδηγίες του, ο Παναθηναϊκός πρωταγωνίστησε την δεκαετία του ’60 στην Ελληνική Κολύμβηση, κατακτώντας πέντε Πρωταθλήματα Ελλάδος Κολύμβησης Ανδρών-Γυναικών (1963, 1964, 1965, 1966, 1968).
Από το 1962, αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία και της ομάδας Υδατοσφαίρισης του Παναθηναϊκού, που μόλις έχει ανέβει στην Α΄ Εθνική Κατηγορία. Αξιοποιεί τα εξαιρετικά προσόντα των κολυμβητών που αποτελούσαν τότε την ομάδα υδατοσφαίρισης, βελτιώνει σημαντικά την τεχνική τους στα μυστικά της υδατοσφαίρισης, με αποτέλεσμα να σταθεροποιήσει τα επόμενα χρόνια την παρουσία της ομάδας στην Α΄ Εθνική.
Χαρακτήρας ευγενής, καλοκάγαθος, έξυπνος, με χιούμορ. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν η φυσική μυϊκή δύναμη που είχε στα χέρια του. Κανένας από τους κολυμβητές ή υδατοσφαιριστές δεν μπορούσε να τον νικήσει στην διαδικασία του bras de fer και όποτε προσπαθούσαμε να τον ανταγωνιστούμε, χάναμε το στοίχημα που βάζαμε.
Τον θυμόμαστε να συμπληρώνει καθημερινά τις χαρακτηριστικές πράσινες καρτέλες, όπου έγραφε το ημερήσιο πρόγραμμα προπόνησης για όλους τους κολυμβητές-τριες. Πριν ξεκινήσουμε την προπόνηση έπαιρνε ο καθένας την καρτέλα του για να ακολουθήσει το πρόγραμμα προπόνησης που είχε ετοιμάσει.
Όσοι ήμασταν κολυμβητές και παίζαμε και πόλο, κάναμε πρώτα την κολυμβητική προπόνηση και μετά συνεχίζαμε την προπόνηση για το πόλο, σαν να μην είχε προηγηθεί η κολυμβητική προπόνηση. Έδινε μεγάλη σημασία στην ατομική τεχνική στο πόλο, με πολλές ειδικές ασκήσεις και συνδυασμούς.
Βίγκο Τσβιέτκοβιτς
Ο Βίγκο Τσβιέτκοβιτς με τον Στέργιο Μπιτέρνα.
Ο Βίγκο Τσβιέτκοβιτς με τους πολίστες Πέτρο Πομόνη, Κώστα Βοσταντζόγλου, Νίκο Αναγνωστόπουλο (1968).
Ο Βίγκο Τσβιέτκοβιτς με τις πρωταγωνίστριες της δεκαετίας του '60, Ελιάνα Λούη, Χαρά Μπαχαρίου, Τζένη Σωτηρίου, Μαίρη Λομβάρδου.
Θυμάμαι πάντα την ημέρα που ο Βίγκο με εμπιστεύθηκε, σε ηλικία 17 μόλις χρονών, να παίξω στην ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού, σε αγώνα εναντίον του Ν.Ο. Πατρών, που ήταν εξαιρετικά ισχυρός εκείνη την εποχή. Ήταν ρεβάνς ενός πολύ επεισοδιακού αγώνα που είχε προηγηθεί και τα πνεύματα ήταν πολύ τεταμένα. Στο δεύτερο ημίχρονο τραυματίσθηκε σοβαρά ο αρχηγός της ομάδας μας, Γιώργος Κασιδόκωστας και αποχώρησε από το παιχνίδι. Τότε ο Βίγκο κοίταξε γύρω του και μου λέει με τα χαρακτηριστικά ελληνο-γιουγκοσλαβικά του «ε..., άνθρωπε… μπες μέσα, πρέπει παίξει καλά και δυνατά». Και το βάπτισμα έγινε, πήγα πολύ καλά, έπαιξα δυνατά και από τότε δεν ξαναβγήκα από την ομάδα.
Πολύ επιτυχημένο ήταν επίσης και το κοουτσάρισμά του, ιδιαίτερα στο πρωτάθλημα του 1968, το τελευταίο που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός στην ιστορία του μέχρι σήμερα. Παραμονές του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Ανδρών-Γυναικών, έπρεπε οι προπονητές των ομάδων που συμμετείχαν να καταθέσουν τις καταστάσεις συμμετοχής των αθλητών ανά αγώνισμα. Ο κάθε κολυμβητής-τρια είχε δικαίωμα συμμετοχής μέχρι τρία αγωνίσματα, συν τις σκυταλοδρομίες. Ο κάθε προπονητής όμως είχε περισσότερες επιλογές από τρεις για κάθε κολυμβητή-τρια. Έτσι ο καθένας τους προσπαθούσε να προβλέψει τις κινήσεις του αντίπαλου προπονητή για να αξιοποιήσει καλύτερα το δικό του δυναμικό. Με την μάχη Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού να είναι στο κατακόρυφο και το Πρωτάθλημα να παίζεται σε μερικούς βαθμούς, η άσκηση αυτή ήταν πολύ δύσκολη και με μεγάλο ρίσκο για κάθε προπονητή.
Ο Βίγκο όμως έπαιξε πολύ επιτυχημένα αυτό παιχνίδι. Είχε ετοιμάσει την κατάσταση με τις συμμετοχές όλων των κολυμβητών και κολυμβητριών, την οποία ''επιμελώς δήθεν ξέχασε'' επάνω στο ντουλάπι του, γνωρίζοντας ότι θα έπεφτε άμεσα στα χέρια των υπευθύνων του Ολυμπιακού. Έτσι και έγινε. Η κατάσταση διέρρευσε. Η κατάσταση συμμετοχών όμως ήταν εντελώς παραπλανητική. Άλλα είχε σημειώσει ο Βίγκο και άλλα τελικά έπραξε, με πάρα πολλές μπλόφες αλλά και με ρίσκα πολύ καλά υπολογισμένα. Αποτέλεσμα ήταν, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ότι ο Βίγκο είχε πέσει μέσα στις εκτιμήσεις του, αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο όλο το κολυμβητικό δυναμικό του και οι αντίπαλοι έπεσαν στην παγίδα του. Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε τελικά Πρωταθλητής με διαφορά 37 βαθμών και ο Βίγκο είχε κάνει ρουά ματ με τις στρατηγικές κινήσεις του.
Αξέχαστη στιγμή ήταν όταν μπαίναμε στο αυτοκίνητό του, μάρκας Ford Taunus 12M, για να πάμε για προπόνηση στο κολυμβητήριο της Σχολής Δοκίμων στον Πειραιά. Τον πειράζαμε συνέχεια, γιατί δεν ήταν πολύ καλός οδηγός κι εκείνος μας έκανε πως οδηγούσαν οι ραλίστες εκείνης της εποχής!
Λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του ’60, ο Βίγκο είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητό του στην επιστροφή του από την Γιουγκοσλαβία, με ένα σοβαρό τραυματισμό στο πόδι του. Ταλαιπωρήθηκε αρκετά, άλλα βρήκε όλους εμάς δίπλα του που συμπαρασταθήκαμε στο πρόβλημά του. Περίπου το 1970, αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Ν.Ο. Βόλου, αφήνοντας πίσω τις πολύ δυνατές στιγμές της δεκαετίας του ’60.
Ένα άλλο θέμα που αξίζει ιδιαίτερα να αναφερθεί και έχει σχέση με τον ίδιο, είναι ότι η μικρή του κόρη, Vesna Cvjetkovic, μετείχε στις κολυμβητικές δραστηριότητες του τμήματος και είχε μάλιστα λάβει μέρος σε κολυμβητικούς αγώνες με τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Έχει λάβει την ελληνική παιδεία, μιλάει άπταιστα την ελληνική γλώσσα, γιατί φοίτησε στο Δημοτικό και Γυμνάσιο σε ελληνικό σχολείο. Στην συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Βιέννης και του Ζάγκρεπ. Με πλούσιο συγγραφικό έργο σε θέματα φιλολογίας, θεολογίας, γλωσσολογίας νεοελληνιστικής ιστορίας. Εισήγαγε την διδασκαλία των Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεπ. Επιμελήθηκε την έκδοση του πρώτου Κροατο-Ελληνικού Φρασεολογικού Λεξικού και πολλών μεταφράσεων μεταξύ των οποίων και επιλογή ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη στα Κροατικά. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στην διπλωματία και πολιτική. Διετέλεσε Υφυπουργός Εξωτερικών της Κροατίας και Πρέσβειρα της Κροατίας στην Ελλάδα (2008-2012). Από το 2012 είναι Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κροατίας.
Συμπερασματικά, η πρέσβειρα της Κροατίας στην Αθήνα και υφυπουργός εξωτερικών της Κροατίας, που έχει προωθήσει την χώρα μας στην Κροατία, έχει αγωνισθεί στην Ελλάδα με τα χρώματα του Παναθηναϊκού Α.Ο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ δεν ξέχασε την Ελλάδα. Θυμάται πάντα την ιδιαίτερη σχέση που είχαμε με τον αείμνηστο πατέρα της, αλλά και με την ίδια. Είναι συγκινητικό και ιδιαίτερα τιμητικό, ότι στην διάρκεια της πρεσβευτικής θητείας της στην Ελλάδα, ορισμένοι κολυμβητές-κολυμβήτριες εκείνης της εποχής δεχθήκαμε πρόσκληση δείπνου στην Κροατική Πρεσβευτική Κατοικία (καθώς και πρόσκληση για την εθνική εορτή της Κροατίας), όπου μεταξύ άλλων συζητήσεων και αναμνήσεων εκείνης της εποχής, θυμήθηκε πόσο πολύ συμπαρασταθήκαμε στον πατέρα της, όταν είχε τον σοβαρό τραυματισμό στο πόδι του από το αυτοκινητικό ατύχημα.
Μπορεί να πέρασαν τόσα χρόνια, αλλά οι στιγμές που ζήσαμε την δεκαετία του '60 παραμένουν αξέχαστες και οι σχέσεις και οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν παραμένουν για πολλούς ισχυροί μέχρι σήμερα.
Αγαπημένε μας Vigo, «άνθρωπε…», πάντα θα σε θυμόμαστε.
Π.Π.
Ο Βίγκο Τσβιέτκοβιτς με την Πρωταθλήτρια Κολυμβητική Ομάδα Ανδρών-Γυναικών σε πλήρη σύνθεση (1965).
